So... this is Africa!
Blijf op de hoogte en volg Desiree
06 Februari 2014 | Oeganda, Lwengo
Vorige blogjes gingen voornamelijk over wat ik heb gedaan. Maar niet over hoe je dat dan allemaal ervaart. Het moge duidelijk zijn dat Afrika geen Nederland is...
Dus opeens is daar bijvoorbeeld de latrine, een gat.. twee verhogingen voor je voeten & dat is dan je toilet. Schrikken, wennen, nieuw .. wantja, ze hebben op de andere latrine een pot gezet, maar ik wil toch het echte Afrika ervaren. Dus de vuurdoop is geweest hoor. Wat opviel is dat wij een stuk netter ouyyp onze latrine zijn dan de lokale mensen en blijkbaar ook beter kunnen richten ;) maar goed. Douchen ook zoiets waar je niet over nadenkt. Het is allemaal zo normaal toch? En nu sta ik daar s avonds (onder een meer dan prachtige sterrenhemel) me eigen te wassen met een teiltje koud water.. En s ochtends weer. En dan ga je in het weekend naar de backpackers inMasaka (ook wel "bij Joseph" genoemd), weet je hoe lekker die warme douche dan voelt? Genieten gewoon, heerlijk warm douchen uitgebreid je haren kunnen wassen. Tsjaa.. het luxepaardje in mij wordt er best gelukkig van.
Maar niet alleen het sanitair is anders. Ook de maaltijden zijn wennen. Om 8 uur ontbijten met ondere andere popcorn, helaas zonder film..En vaak pas rond half drie lunchen. Dan om 7 uur weer avondeten. Zowel lunch als diner zijn warme maaltijden (en vleesloos!!) Maar zoals de titel al zegt this is Africa, dus ik klaag niet, maar probeer aan te passen/wennen. En dat betekent ook dat ik me eigen verwen met cheeseburgers, pizza, friet & ander lekkers in het weekend bij Joseph haha. Dus het thuisfront kan gerust zijn. Eten is prima! Wat ik doordweeks kwijt raak met lokaal eten, kom ik in het weekend wel weerBij, mooi systeem toch?
Nog eentje doen dan? Thuis loop ik altijd te sjokken. En moet ik van menig van jullie "eens wat doorlopen" . Nou ik kan je vertellen ik loop hier snel. Ik moet constant opletten dat ik niet "te hard" ga lopen. Vind je het gek dat zij beter kunnen werken met die hitte? Ze passen alles erop aan. Zo ook onze werktijden 8 uur ontbijten, 9 uur naar het werk, half 1 ben je vaak bij terug, rusten, lunchen, 3 uur/half 4 weer werken. Tussen 5&6 weer thuis. De warmste tijd slaan ze over en vaak is het zwaardere werken in de ochtenden. Top geregeld dacht ik zo.
Werk is ook zoiets, iedereen moet/mag het proberen. Dus sta ik daar met mn goeie gedrag aan een handpers te hangen om 1 miezerige rotsteen te maken. Zweet op mn voorhoofd, lachende toeschouwers, en blaren op mn handen... maar hé ik kan wel zeggen dat ik zelluffff eensteen heb geperst toch!? Storende factor is wel dat ik de eerste keer met mn volle gewicht aan die pers ging hangen & het allemaal om techniek blijkt te gaan. Wantja, onze skinny boda driver John krijgt het zonder een druppel zweet voor elkaar & zelfs medevrijwilliger Maxime ( door mij ook wel smurf genoemd) lukt het. Achjaa, aldoende leert men, zeggen ze dan.
Dat is dus iets wat ik deze week heb mogen ervaren, brick making. Zwaar en tijdrovend werk met een ouderwets handpers. Eerst een mengsel van cement, gruis en water maken. Goedje in pers gooien, aan de ene kant hangen om te persen, vervolgens aan de andere kant om de geperste steen naar boven te drukken & dan steen te drogen leggen. En herhalen. Aan het einde van de ochtend hebben Max & ik met onze kippenkracht/puppypower nog wel even de halve machine gesloopt.Resultaat? In het gras zitten wachten. Wantja twee nieuwe planken voor eronder dat heb je niet zomaar. Dus zeggen we maar weer.... this is Africa. S middags met nieuwe plankies verder gegaan met "brick making" . De dag erna spierpijn waar je u tegen zegt! Dus s ochtends naar het health centre met Max. We moesten eerst wachten tot we een ruimte in konden. Maar wat een "geluk" voor ons dat achter het health centre de plek was waar we gisteren stenen maakten. Dus met spierpijn maar weer aan die machine, laten ons heus niet kennen. Eenmaal in de goede ruimte aangekomen de formulieren voor de vaccinaties van een tiental baby's ingevuld plus opgeschreven voor de moeders wanneer ze terug moeten komen en nieuwe baby's registreren. Op deze manier kan de zuster sneller vaccineren en meer ander werk doen. Maar hoe zielig al die huilende kindjes om je heen, sommige nog maar een paar weekjes oud! En tegelijkertijd zoontzettend schattig!! S middags naar de womensclub. Daar de beginselen van het matten van vlechten geleerd. Hoe simpel het lijkt hoe moeilijk het is. Maar wel leuk om het van de lokale bevolking daar te leren. De dingen die ze maken proberen ze weer te verkopen voor wat geld.
Woensdag ochtend hadden we zowaar van regen.. en dan ligt alles plat! Een van de lokale vrijwilligers zei letterlijk dat we niet naar de school konden, want dan moesten we door de regen lopen. ( zeker nooit in NL geweest hihi ) uiteindelijk met nog 6 druppen per minuut naar school gelopen. Buiten werken kon echt nog niet hoor, dus binnen mais van de kolf gehaald. Hierna stenen versleept voor de bouw van nieuwe lokalen.
woensdag middag is standaard voor de gehandicapte kinderen gereserveerd. Dit keer op de boda boda naar een groepje toe. Hier knutsel, kleur, sport & speel je zo'n twee uurtjes met kindjes metverschillende handicaps. Zowel lichamelijk als geestelijk. Erg leuk, met een jongetje gepuzzeld, terwijl een ander mij als rugsteun gebruikte en later stickers plakken met drie meisjes.
Die boda boda is trouwens een soort motor en het meest gebruikte vervoermiddel. Tevens ook als taxi te gebruiken voor bijvoorbeeld je mais, je bananen, je dieren of je familie. Over de slechtste wegen brengen de boda drivers ons naar de verschillende projecten. En soms knal je met je t shirtje opeens de "snelweg" over. Uiteraard zonder helmpie.. maar hé we vergelijken niet met Nederlandse veiligheidsmaatregelen... want.. THIS IS AFRICA !!!
-
06 Februari 2014 - 17:02
René:
Heel leuk te lezen Desiree!! Ik blijf je volgen hoor! Tot in Malawi! -
06 Februari 2014 - 17:06
Sharon:
He dees,
Wat leuk om te lezen wat je allemaal doet. Ik vind het bijzonder knap van je en ja het zal allemaal wel even wennen zijn die andere dingen. Straks ben jij nog degene die tegen ons zegt dat we niet zo moeten zeuren over iets :-P haha
Erg leuk om je even via skype gesproken en gezien te hebben.
Heel veel plezier nog en ik kijk uit naar je volgende verslag.
Dikke kus Sharon -
06 Februari 2014 - 17:39
Greet:
Hè hallo desi,
Wat een leuk verslag.
Fijn om te lezen dat je het naar je zin hebt. De luxe dingen bewaren we hier wel voor je.
Dat kan, want ja hier is Nederland.
Maak er een mooi half jaar van.
Kus van ons. -
06 Februari 2014 - 17:46
Papa En Mama:
Dees wat weer een heerlijk verhaal, we genieten van je schrijfstijl, dat heb je zeker van mij geërfd, zoals jij het verteld zie je het bijna voor je. Weer genoten van ons skype contact, dit keer ook met Sharon erbij. die vond het ook heel leuk om je te spreken. Wel heel bijzonder, je gezicht te zien en met je te praten terwijl je aan de andere kant van de wereld zit. Heel veel plezier met je tocht naar de watervallen en het wildpark, we zien je foto's tegemoet en lezen je verhaal en natuurlijk je dagelijkse smsje hihi. Ik denk dat je straks wel weer de westerse wereld heel goed gaat waarderen. We zijn wel trots op je dat je dit allemaal doet.
Liefs papa en mama -
06 Februari 2014 - 18:24
Hilbrand De Vries:
Hoi dees,
Het klinkt allemaal leuk erg leuk, je doet een mooie ervaring op in afrika.
je hebt ook weer voordelen je hoeft niet naar de sportschool toe.
Spierballen kweek je daar wel met stenen persen. Thanas mag wel oppassen
als jij thuis komt haha. Geniet er lekker van en hopelijk maak je nog een hoop
leuke dingen mee.
we wachten het volgende verslag weet af.
veel plezier en tof dat je het naar de zin hebt.
Groetjes van willie en hillie. -
07 Februari 2014 - 09:33
Anne:
Hee Desiree,
Wat ontzettend stoer dat je dit doet! Ik vind het knap dat je er zo nuchter onder blijft, want ik kan me voorstellen dat het niet mee valt ;) Ga zo door en ik hoop dat je het zo naar je zin blijft hebben! Je mag trots op jezelf zijn!!
xx Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
